19. yüzyılda Rusya, İngiltere ve Fransa'nın desteğiyle Osmanlı Devleti'nden bağımsızlığını kazanan Yunanistan, bu kazancıyla yetinmeyerek Batı Anadolu'yu da hakimiyet altına almak istiyordu.
     Mondros Ateşkes Anlatması'ndan sonra İtilaf Devletlerince düzenlenen Paris Barış Konferansı'nda alınan kararlar doğrultusunda Yunanlılar, İzmir'i işgal ettiler.İşgale karşı halk, bir yandan Müdafaa-i Hukuk Cemitleri bir yandan da Kuvayımilliye etrafında toplanarak direnişe başladı.
   Kuvayimilliye birlikleri düşmanın ilerleyişi karşısında cesurca mücadele etmekteydi.Düşman kuvvetlerini yıpratarak ilerleyişini yavaşlatmaktaydı.Ancak yeni işgallerle engel olamıyordu.Çünkü Kuvayimilliye birlikleri düzenli bir ordu değil dağınık kuvvetlerden oluşuyordu.
        Kuvayimilliye halkın kendi imkanlarıyla oluşturduğu düzensiz kuvvetlerdi.Kuvayimilliye'nin liderleri arasında eski askerler olduğu efelerde vardı.Bu nedenle belli bir otoriteye bağlı olmak istemeyen Kuvayimilliye birliklerini kontrol altına tutmak oldukça zordu.